In 'Voorbij links, midden en rechts. Formeren met samenwerkingsprofielen' heb ik een Coalitiezoeker ontwikkeld en uitgeprobeerd, voortbouwend op het onderzoek in de eerdere essays. Daarmee kan op een gestructureerde en transparantie manier worden onderzocht welke combinaties van partijen een stabiele en vruchtbare coalitie zouden kunnen opleveren die bij een groot deel van de samenleving voldoende draagvlak zou hebben. Door dit al vóór de verkiezingen te doen zou dat een snelle kabinetsformatie mogelijk kunnen maken. Uit de analyses komt een coalitie van CDA, GLPVDA, D66, VVD en eventueel VOLT naar voren als de beste kandidaat: alle samenwerkingsprofielen zijn aan boord, er is voldoende overlap tussen de partijprogramma's en er is een gezonde dynamiek tussen de partners. Door dat laatste kunnen ze het beste uit elkaar halen en een goede afweging maken tussen de verschillende belangen en perspectieven die in de samenleving aanwezig zijn.

De 'Quick scan samenwerkingsprofielen CDA, D66 en GLPVDA TK2025' laat zien dat deze partijen alle drie in 2025 gekenmerkt worden door een combinatie van het profiel van groepsgerichte samenwerkers en van structuurgerichte samenwerkers. Ze zoeken daarmee nadrukkelijk aansluiting bij andere groepen in de samenleving en pleiten voor een aantal structuurveranderingen in de samenleving en de rol van politiek en overheid daarin. Ook kijken ze meer naar de langere termijn en doen ze voorstellen om de EU te versterken.

Eerdere Quick scans laten zien dat BBB, VVD, PVV en NSC zich blijven positioneren met een profiel van 'eigenbemoeiers'. Eén van de kenmerken van eigenbemoeiers is dat ze zoveel mogelijk ruimte zoeken om zich met hun eigen zaken te bemoeien en dat ze bredere samenwerkingen met anderen alleen aangaan als dat nodig is, als ze er voldoende 'loon naar werken' bij krijgen en anderen niet relatief meer profiteren dan zij. De geschiedenis van het kabinet-Schoof laat zien dat een samenwerking met alleen eigenbemoeiers niet echt soepel werkt. Dat illustreert dat samenwerkingsprofielen zinvol zijn omdat een goede maatschappelijke samenwerking cruciaal is om grip te krijgen op de vele hedendaagse problemen èn om te zorgen voor een grotere 'samenwerkingswinst' - waarbij dan wel àlle samenwerkerstypen vertegenwoordigd moeten zijn om het goed te laten lopen. 

De eerdere essays 'Zijn we allemaal gekoloniseerd door een tovenaarsleerling?', 'Samenwerkingsprofielen van politieke partijen' en 'Een frisse kijk op de zwevende kiezer' zijn uiteraard ook nog beschikbaar.